Henrieke

[Henrieke]

Geschreven verhalen
-

[Henrieke]

‘Leven, gewoon leven. Dat is alles wat ik wil.’
‘Ik weet het, lieverd. Ik wil ook niets anders.’
‘Waarom ik? Ik ben nog niet klaar om te sterven.. Ik wil nog zoveel doen, nog zoveel meemaken..’
‘De kans om de dingen te doen die je wil krijg je.’
‘Lief, ik wil het niet op deze manier. Ik wil leven, gewoon leven.’

~**~

De kamer waarin Lynn lag was niets veranderd sinds die eerste dag. Het behang had nog steeds hetzelfde bloemmotief, het bed stond nog steeds op dezelfde plek en ook de kast. Ernaast hing dezelfde spiegel aan de muur. Alleen wat Lynn zag als ze erin keek was veranderd. Compleet veranderd met de eerste keer dat ze haar eigen evenbeeld in deze spiegel zag. En toch, toch was ze nog steeds precies dezelfde Lynn als toen. Voor de twee ramen hingen gordijnen, die bedoeld waren om licht van buiten tegen te houden. Dat was ook wat ze deden. Maar Lynn betwijfelde of dat iets goeds was. Zonder licht is het donker, en in het donker slapen mensen gemakkelijker. In het donker vinden mensen rust. Lynn had genoeg van de rust, genoeg van het donker. Ze wou licht! Plezier maken! Genieten, van alles om haar heen!
Juist op dat moment ging de klink van de blauwe, houten deur naar beneden en piepten de scharnieren toen de deur openging. Lynn zag dat het Yill was, haar drie jaar oudere zus. Glimmende oogjes als altijd, ronde wangen, volle lippen en een stevig figuur. Lynn glimlachte. Zo was zij ooit ook geweest. Vol levenslust en optimisme, altijd vrolijk en positief. Maar de glimlach op Lynn’s gezicht verdween toen ze zag dat kringen van vermoeidheid onder haar ogen stonden. En ook haar uitstraling was niet meer zoals vroeger. Het moest zwaar voor Yill zijn, om altijd maar voor haar te moeten zorgen. Dat besefte Lynn meer dan goed, en daar was ze haar dan ook meer dan dankbaar voor.
In haar handen had Yill een blad met een pot thee, een beschuitje en een schaaltje druiven. Voorzichtig legde ze het blad naast Lynn op het bed en opende daarna de gordijnen.
‘Dankjewel Yill.’
‘Kijk Lynn, zie je de zon? Het is buiten heerlijk warm.’
‘Ik wou dat ik daar kon zijn.’


wordt vervolgd..