Herberg: De Zonnebloem

[Silmarwen]

Het is nog donker als de eigenaar van De zonnebloem, een oud uitziende elf, de luiken van zijn herberg opent. Op het moment verblijfd er niemand in de herberg die vlakbij de havenstad Duran ligt, maar hij denkt dat daar snel verandering in zal gaan komen. Werderiam, de elf, gaat achter de bar zitten en maakt wat drankjes klaar. Zijn Roffels doen het altijd goed, en zijn ongeveer het meest bekende drankje van heel Linwië geworden.

[Emma]

Een zwak belletje rinkelt als de deur van de herberg open gaat. Een lange gestalte loopt naar binnen en zoekt een plekje aan de bar. Dat is niet moeilijk, aangezien het erg rustig is. Terwijl ze plaatsneemt op een barkruk, laat ze de van bamboestokken gemaakte koker met pijlen op haar rug zitten, op haar hoede voor elk gevaar dat komen zou.

[Silmarwen]

''Goeiemorgen.'' bromt Werderiam als Evangeline binnenkomt en op een barkruk gaat zitten. ''Wat zal het zijn?'' zegt hij een opeens een stuk opgewekter. Hij maakt een doekje nat en maakt de bar schoon. ''U heeft vast een zware reis gehad! Een stevig ontbijt gaat er vast wel in! Of niet soms?'' Hij legt het doekje in een emmer met water, en gooit een theedoek over zijn schouder.

[Emma]

"Ook goeiemorgen, meneer," glimlach Evangeline zwakjes. "Een zware reis was het zeker, maar ik ben wel wat gewend." Ze kijkt even rond naar het herbergje. Het ziet er gezellig uit, vindt ze. Het ruikt in ieder geval wel naar sterke drank, iets waar ze geen behoefte aan had op de ochtend. "Een stevig ontbijt gaat er wel in, ja. Wat heb je allemaal?"

[Silmarwen]

''Zeg het maar, ik zorg wel dat ik het heb.'' grijnst de herbergier naar Evangeline. ''De bakker is net weg, dus ik heb nu nog vers brood, met kaas en boter of stukjes koude kippastei. Verder heb ik nog melk voor je, of koffie van eigen koffiebonen.''

[Emma]

Evangeline dacht even na. Het mocht niet te duur zijn, want het zou nog even duren voor ze nieuw geld verdienen kon, maar het moest wel lekker zijn, want ze had geen zin om nu nog te gaan jagen. "Doe maar wat brood, dat gaat er altijd wel in. Mijn voorkeur qua drinken gaat uit naar melk, dus dat zou ik ook wel lusten."

[Silmarwen]

De herbergier verdwijnd naar achteren om Evangeline's eten te maken. Evangeline kijkt een beetje om zich heen, als haar oog ineens op een groot schilderij boven de deur valt. Het is een enorm doek met een donker kasteel erop in een storm zo te zien.

[Emma]

Ze vraagt zich af wat het zou zijn. Het ziet er mooi uit, als de natuur die volop in zijn werk is, maar het heeft ook wel wat duisters door het donkere. Ze krijgt er een onbehagelijk gevoel van en went haar blik er weer van af. Alleen zijn is Evangeline wel gewend, maar er heerst hier een vreemde sfeer. Ze geeft er de schuld aan dat het zo rustig is. Herbergen horen gewoon vol te zijn, besluit ze.

[Silmarwen]

De herbergier komt weer terug en zet de bestelling voor Evangeline neer. ''Mag ik vragen waar de reis heen gaat?'' vraagt hij terwijl hij met het natte doekje uit de emmer over een zwarte plek op de toonbank wrijft.

[Emma]

"Ik ben op weg naar de markt in Nurion om wat pijlen te laten repareren. Enkele zijn gesneuveld in de strijd op weg hier naartoe." Ze pakt een stuk brood en neemt een hap.

[Silmarwen]

Werderiam besluit om niet verder te vragen en gaat door met het poetsen van het plekje op de toonbank. Als hij besluit dat deze vlek niet weggaat gooit hij de doek in het water en gaat verder met de drankjes maken waar hij eerder aan was begonnen. Evangeline eet rustig door.

[Emma]

"Mm... dat smaakt na een nachtje wandelen" mompelt Evangeline, waarna ze een slok neemt uit de beker melk. Een beschaaft boertje vindt zijn weg door haar mond. Ze zet het glas weer terug op tafel en vraagt: "Is er nog nieuws?"

[Silmarwen]

Werderiam kijkt op. ''Alles gaat hier gewoon rustig zn gangetje.'' zegt hij tegen Evangeline. ''Erg belangrijk nieuws is er niet. Nog niet in ieder geval.'' Hij onderdrukt een glimlach als het kleine boertje uit Evangeline's mond ontsnapt. ''Maar ja, ik ben meestal als laatste op de hoogte van nieuwtjes.'' zegt hij treurig. ''Als je wilt weten wat er speelt moet je eigenlijk naar Nurion gaan. Daar onstaan de roddels en is het nieuws uit het koningshuis het eerst.''

[Natalia]

"Oh, maar ik weet wel wat roddels," klinkt een zware stem van buiten de herberg. "Als je het niet erg vindt, blijf ik hier staan," zegt Klif verontschuldigend. "De deur is zo te zien niet echt voor mijn formaat gemaakt."
Hij zet zijn tas op de grond en gaat er naast zitten, wat de grond een beetje laat trillen: hij deed nog voorzichtig. Even uitrusten, dat heeft hij wel verdiend na al dat lopen.

[Silmarwen]

Werderiam, die weer bezig was met zijn drankjes, laat bijna twee bekers uit zijn handen vallen als Klif opeens voor de deur staat. ''Blijf daar maar!'' roept hij naar Klif. ''En roddels zijn natuurlijk altijd welkom! Brand maar los.'' Werderiam zet de drankjes neer.